Relacja z wyprawy do Bordeaux i Gaskonii

Bordeaux to region, którego nikomu przedstawiać nie trzeba. Każdy miłośnik wina chce chociaż raz poczuć atmosferę zachwycających architekturą chateau oraz poznać tajniki produkcji jednych z najdroższych win świata. Jako że Misji Wino przyświeca idea niesztampowego podejścia do tematu podróży, postanowiliśmy dołączyć do naszej wyprawy jeszcze jeden niemniej ciekawy, acz praktycznie nieznany region Francji – Gaskonię. Zlokalizowana godzinę drogi na południe od Bordeaux Gaskonia to kwintesencja sielskiej francuskiej prowincji. Który z regionów zrobi na nas większe wrażenie? To się dopiero okaże.

Cité du Vin – Disneyland dla winomaniaków

Zbiórka na lotnisku o 3 nad ranem, szybkie zapoznanie i ruszamy! Bordeaux wita nas bezchmurnym niebem i ogromnym upałem. Pierwsze kroki kierujemy do lokalnej restauracji, gdzie kieliszki wypełnia biały bordowski blend – sauvignon blanc i semilion, a na stołach lądują lokalne przystawki. Napojeni i najedzeni śpieszymy do prawdziwego Disneylandu dla winomaniaków – muzeum wina. Cite du Vin, czyli miasto wina szokuje nas swoją nowoczesnością i ilością winiarskich atrakcji. Z potężną dawką wiedzy ruszamy na taras widokowy znajdujący się na dachu budynku, gdzie kosztujemy kolejnego wina – bo jak wiadomo, w nauce praktyka jest najważniejsza. I taka też idea będzie nam przyświecać do końca wyjazdu! Po wizycie w muzeum jedziemy do Chateau Lagrange, które pozostanie naszą bazą na kolejne trzy noce. Okazuje się, że prawdziwa atrakcja dopiero przed nami,  uroczysta kolacja w pięknych wnętrzach zamku, serwowana przez japońskiego szefa kuchni,  naturalnie w towarzystwie wina. Prawdziwą gwiazdą wieczoru okazuje się rocznik 1988 – kupaż cabernet sauvignon oraz merlot podany do najlepszych francuskich serów. Wino zaskakuje wciąż żywą owocowością spod znaku czarnej porzeczki, owoców leśnych oraz aromatami skóry, tytoniu oraz grzybów. Prawdziwa poezja!

Zatoka Arcachon i ostrygi

Poranek przeznaczamy na zwiedzanie winnicy. Główny enolog oraz dyrektor generalny Chateau Lagrange – Matthieu Bordes z godną podziwu pasją opowiada o charakterze terroir apelacji Saint Julien i tajnikach produkcji wina. Następnie czeka nas prawdziwa niespodzianka – unikalna możliwość spróbowania rocznika 2020 zaprezentowanego kilka tygodni temu środowisku winiarskiemu. Druga część dnia okazuje się niemniej ekscytująca: degustacja ostryg i rejs łodzią do kurortu Arcachon! Szerokie plaże, lasy, ścieżki rowerowe, ciekawe tradycje mieszkańców i co najważniejsze, święty spokój – to tylko kilka z licznych tutejszych uroków. Okazuje się, że do tej spokojnej miejscowości przyjeżdżają przede wszystkim rodowici Francuzi, dlatego na ulicach miasta nie słyszymy zbyt wielu  języków obcych. Dzień kończymy kolacją z widokiem na plażę i zachodzące słońce.

Żółta perełka Saint Estephe

Leniwe śniadanie i czas na kolejną piękną posiadłość – Chateau Lafon Rochet w apelacji Saint Estephe. Właściciele winnicy witają nas miłym akcentem – na maszcie wisi polska flaga. Opowieści o historii zamku oraz specyfice siedliska tym razem słuchamy przemierzając winnicę … traktorem. Następnie zmierzamy do wypełnionych winem piwnic, które stylem bardziej przypominają statek kosmiczny niż tradycyjne francuskie chateau. Smaczny lunch z widokiem na urzekający nietypową żółtą elewacją zamek i degustacja tutejszych genialnych win. W dobrych humorach ruszamy na popołudniowe zwiedzanie Bordeaux, zachwycając się atmosferą stolicy regionu. Wizytę kończymy drinkiem z widokiem na Garonnę w lokalnym barze.

Chateau Pressac i magiczne Saint Emilion

Kolejny dzień… kolejne chateau. Tym razem zmierzamy na prawy brzeg Żyrondy w kierunku Saint Emilion. Producent Chateau de Pressac znajduje się w elitarnym gronie 80 zamków sklasyfikowanych jako Grand Cru Classe. Na miejscu czeka nas właściciel oraz suto zastawiony stół. W kieliszkach lądują najlepsze wina na bazie merlota, któremu towarzyszą kolejne szczepy: cabernet franc, cabernet sauvignon i carmenere.  Czas na tradycyjne zdjęcie z naszą flagą i ruszamy na podbój średniowiecznego miasteczka Saint Emilion, wpisanego w 1999 roku na listę UNESCO. Wąskie uliczki, piękna architektura, klimatyczne restauracje oraz sklepy z winem, które znajdują się na każdym rogu to kwintesencja Saint Emilion. Wieczorem docieramy do Gaskonii, gdzie spędzimy trzy kolejne noce. Zwieńczeniem dnia jest uroczysta kolacja powitalna w zaanektowanym na hotel starym monastyrze.

Perły Zatoki Biskajskiej

Chwila odpoczynku od zwiedzania winnic. Kierujemy się w stronę granicy francusko – hiszpańskiej, a dokładniej do miejscowości Biarritz, Bayonne i Saint Jean de Luz. Pogoda nie rozpieszcza. Na miejscu wita nas ściana deszczu. Jak się okazuje kraj Basków to najbardziej deszczowa kraina Francji. Lunch obfituje w skarby oceanu: ośmiornice, kalmary i pyszną świeżo złowioną rybę. Wszystko w towarzystwie wina różowego. Wieczór kończymy kolejną wystawną kolacją w Monastere de Saint Mont.

Niespieszna Gaskonia

Czas na eksplorację Gaskonii. Ojczyzna armaniaku, kontrowersyjnego foie gras oraz najbardziej tanicznej odmiany winorośli na świecie. To nieodkryty skarb Francji. Dzień zaczynamy unikalnym doświadczeniem tworzenia własnego kupażu. Do dyspozycji mamy wina z lokalnych szczepów gros manseng i petit corbeau. Bawimy się jak dzieci. Na koniec każdy otrzymuje butelkę z własną etykietą. Bogactwo win czerwonych mamy okazję poznać z kolei w drugiej części dnia. Próbujemy rozmaitych win na bazie szczepu tannat, dającego wina o potężnych taninach, kwasowości i intensywnej barwie. Są to zdecydowanie wina dla wymagających, które należy kosztować przy suto zastawionym tłustymi przysmakami gaskońskim stole – co niniejszym czynimy. Na miejsce lunchu i degustacji producent wybiera serce winnicy. Wszystkiemu towarzyszą śpiewy i tańce! Lepiej być nie może! Naszą wyprawę wieńczy uroczysta kolacja, podczas której towarzyszą nam przedstawiciele spółdzielni Plaimont zasypując nas ciekawostkami na temat lokalnych zwyczajów.

Wracamy z głową pełną pięknych wspomnień i planami na kolejne wyprawy. Nie umiemy jednoznacznie określić, który region wygrywa batalię o miano najpiękniejszego. Szczęśliwie, ostatecznie wybór nie jest konieczny!

Małgorzata Sułek